Συζητήσεις για τη διαφθορά και το κράτος δικαίου στην Ισπανία: εμμονικές και κυνικές επαναλήψεις της δεξιάς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Σε κάθε σύνοδο ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) στο Στρασβούργο, ανεξάρτητα από το πρόσχημα, δεν υπάρχει ημερήσια διάταξη απαλλαγμένη από τη συνήθη κακοφωνία της κριτικής που εκφράζεται στα ισπανικά κατά της κυβέρνησης της Ισπανίας από όλα τα δεξιά κόμματα που αντιτίθενται στην εκτελεστική εξουσία. του προοδευτικού συνασπισμού με επικεφαλής τον Pedro Sánchez.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι το ΕΚ, με την ποικιλία του, τον πλουραλισμό του και την κλίμακα εκπροσώπησής του, έπρεπε να συνηθίσει σε αυτόν τον ισπανικό καινισμό εναντίον της κυβέρνησης της Ισπανίας. Δεν είναι μόνο λυπηρό. Είναι εξωφρενικό. Για τέσσερις τουλάχιστον λόγους.
α)-Πρώτον, επειδή η ισπανική δεξιά – γεμάτη ακροδεξιά – χρησιμοποιεί κάθε ψέμα, κάθε ψέμα, κάθε δυσφήμιση και κάθε συκοφαντία στην υπηρεσία της αδιάκοπης στρατηγικής της φθοράς, σε αυτό που στην Ισπανία έχει περιγραφεί ως ο κύκλος της φάρσας. β)-Δεύτερον, γιατί είναι απαραίτητο να επιδεικνύεται έντονος κυνισμός για να κατηγορούνται έντιμοι άνθρωποι χωρίς στοιχεία, δίνοντας κάλυψη και υποστήριξη, χωρίς ντροπή, σε ομολογημένους εγκληματίες και δολοπλοκίες ακροδεξιές οργανώσεις.
γ)-Τρίτον, γιατί είναι δύσκολο να μην θυμηθούμε, δεδομένης της επανάληψης τόσης αναίδειας όταν μιλάμε για διαφθορά, ότι η προηγούμενη κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος στην Ισπανία (2011/2018) είχε τρεις υπουργούς που έχουν εκτίσει μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης. και ότι υπάρχουν ακόμη δύο άλλοι που έχουν οριστεί για ποινική δίωξη για σοβαρά εγκλήματα. και ότι ο εθνικός ταμίας του Λαϊκού Κόμματος για 20 ολόκληρα χρόνια, πρώην Γερουσιαστής του Βασιλείου, μόλις αποφυλακίστηκε για παράνομη χρηματοδότηση του PP, ο τελευταίος με τη σειρά του καταδικάστηκε για κέρδος επειδή χρηματοδότησε το δικό του εθνικό αρχηγείο με μαύρο χρήματα.
«Λίγος σεβασμός για το ΕΚ θα μας απάλλαζε τουλάχιστον από τον παραλογισμό και τον χλευασμό στον οποίο ρίχνονται»
δ)- Και, τέταρτον, γιατί δεν ήμασταν εδώ για να μιλήσουμε γι’ αυτό, αλλά όλα όσα λέγονται για «δικασμένες υποθέσεις» και «δικαστική παρενόχληση» της προοδευτικής κυβέρνησης συνασπισμού δείχνουν ότι στην Ισπανία υπάρχουν ανεξάρτητοι δικαστές και εισαγγελείς που δεν υπακούουν σε εντολές ακόμη και υπόκεινται στην αρχή της ενότητας δράσης και της ιεραρχικής εξάρτησης, σύμφωνα με το ισπανικό Σύνταγμα του 1978 (άρθρο 124 CE).
Το ισπανικό κοινοβούλιο -το Cortes Generales, όχι το ΕΚ- είναι το κατάλληλο θεσμικό στρατηγείο στο οποίο, σύμφωνα με την εμμονική στρατηγική της να καταστρέφει την κυβέρνηση της Ισπανίας με πλάνες και συκοφαντίες, η ισπανική δεξιά μπορεί να εκκενώσει το κομπολόι της ανοησίας ότι εξαπλώνεται χωρίς περιορισμούς στο Στρασβούργο, ως συνήθως, προς έκπληξη όσων μας παρακολουθούν από άλλα εθνικά υπόβαθρα στην ΕΕ «ενωμένοι στην ποικιλομορφία της».
Λίγος σεβασμός για το ΕΚ θα μας απάλλαγε τουλάχιστον από τον παραλογισμό και τον χλευασμό στον οποίο πέφτει κάθε σύνοδος ολομέλειας χωρίς ανάπαυση, χωρίς ανάπαυλα, χωρίς παύση. Εξαγριωμένοι από την εμμονή τους να επιτίθενται στην πίστη της χώρας τους, υπονομεύουν τη φήμη της Ισπανίας και διαβρώνουν την ευρωπαϊκή εικόνα της Ισπανίας στην Ευρώπη, στα θεσμικά της όργανα, στην ΕΕ, την οποία μας κόστισε τόσο πολύ να χτίσουμε μετά από πολλούς αιώνες απομόνωσης , οδήγησε στο χειρότερο ρεκόρ του κατά τη διάρκεια της μακράς δικτατορίας του Φράνκο.
«Η Ισπανία είναι μια χώρα που αυξάνει τον κατώτατο μισθό και τις συντάξεις, γεγονός που αυξάνει το ποσό και την ποικιλία των παροχών και της κοινωνικής προστασίας»
Η Ισπανία δεν μοιάζει με εκείνη τη διαστρεβλωμένη αηδία που γεμίζουν το στόμα τους όσοι ισχυρίζονται ότι την αγαπούν τόσο πολύ, με φωνές που φωνάζουν, με ψεύτικη μεγαλοπρέπεια. Η Ισπανία είναι μια ανοιχτή και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνία. μια κοινωνία πλήρους ελευθεριών που προωθεί τις συστάσεις κάθε ετήσιας έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ΕΕ· την προστασία και την ενίσχυση του πλουραλισμού, της διαφάνειας και της λογοδοσίας στα δημόσια και ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης και της αλήθειας των πληροφοριών και της υπεράσπισης αθώων ανθρώπων έναντι της συκοφαντίας στο Διαδίκτυο. Η Ισπανία είναι μια χώρα που αναπτύσσεται. που δημιουργεί απασχόληση – όλο και πιο σταθερή, πιο αξιοπρεπή, αξιοπρεπή και ποιοτική – όπως καμία άλλη ευρωπαϊκή οικονομία.
Η Ισπανία είναι μια χώρα που αυξάνει τον κατώτατο μισθό και τις συντάξεις, γεγονός που αυξάνει το ποσό και την ποικιλία των παροχών και της κοινωνικής προστασίας απέναντι σε απρόοπτα και ευάλωτα. Η Ισπανία είναι μια χώρα που μειώνει το χρέος και το έλλειμμα, με δημοσιονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ευθύνη.
Και η Ισπανία είναι μια χώρα που φιλοδοξεί να συνυπάρξει με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και τις αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, της κοινωνικής και φορολογικής δικαιοσύνης. Και με σεβασμό στον δικό της πλουραλισμό και διαφορετικότητα. Αξίες με τις οποίες είναι σκληροί όσοι καταφεύγουν σε προσβολή και κακία κατά της Ισπανίας, Ολομέλεια μετά την Ολομέλεια του ΕΚ, στο βήμα του Στρασβούργου,
