Το ραπανάκι είναι ένα λαχανικό που θεωρείται ανεπιτήδευτο, αλλά για κάποιο λόγο η συγκομιδή του είναι μερικές φορές άτυχη. Δεν είναι επειδή η εποχή σποράς είναι πρώιμη, γιατί τα ραπανάκια δεν φοβούνται το κρύο.
Αναπτύξτε ζουμερά και μεγάλα ραπανάκια Οι κάτοικοι της ντάτσας συχνά εμποδίζονται από την άγνοια των στοιχειωδών κανόνων της αγροτεχνολογίας. Βιαστείτε, όσο υπάρχει η ευκαιρία να διορθώσετε τα πάντα.
Υπάρχουν 3 σημαντικοί κανόνες, η τήρηση των οποίων σας επιτρέπει να απολαμβάνετε μεγάλα, ζουμερά και γλυκά ραπανάκια με ευχάριστη πικράδα.
Κανόνας πρώτος
Πρόκειται για το μούλιασμα και τη χαλάρωση. Όπως όλες οι ριζώδεις καλλιέργειες, τα ραπανάκια αναπτύσσονται καλά σε ελαφρύ και χαλαρό έδαφος. Τότε ο καρπός είναι μεγάλος και το σχήμα είναι σωστό. Εάν το έδαφος είναι βαρύ, είναι δύσκολο να σχηματίσουν ριζικά φυτά. Ωστόσο, πιστεύεται ότι η τακτική χαλάρωση οδηγεί στην ψύξη του εδάφους και στην απώλεια υγρασίας, γι’ αυτό ορισμένοι καλλιεργητές ντάκας συνιστούν το μουλάρισμα των γραμμών με άχυρο.
Δεύτερος κανόνας
Πρόκειται για λίπασμα. Τα ραπανάκια δεν χρειάζονται πολλά θρεπτικά πρόσθετα, ιδίως αζωτούχα λιπάσματα. Δεν του αρέσει ο χούμος και η κοπριά, ούτε η περίσσεια αλατιού.
Οι κύριες απαιτήσεις είναι το έγκαιρο πότισμα και η φύτευση σε ελαφρύ έδαφος. Ως λιπάσματα χρησιμοποιούνται κάλιο και φώσφορος, τα οποία εφαρμόζονται πριν από την έναρξη του σχηματισμού των ριζών.
Κανόνας τρίτος
Αναφερόμενοι στο γεγονός ότι το ραπανάκι είναι ανθεκτικό στο κρύο, οι καλλιεργητές ντάκας ξεχνούν στοιχειώδη πράγματα. Νωρίς την άνοιξη, εάν η καλλιέργεια φυτεύεται στο ανοιχτό έδαφος, είναι απαραίτητο να παρέχεται προστασία από το κρύο, και το καλύτερο από αυτή την άποψη βοηθά κάλυψη από αγροϊνες.
Είναι επίσης απαραίτητο να θυμόμαστε τεχνικές όπως η σκίαση, η προστασία από τα παράσιτα και το πότισμα.
