Τα σκουλήκια της ουράς ευδοκιμούν σε υγρές γλάστρες όπου προκαλούν ζημιές στα φυτά. Έτσι μπορείτε να τα ξεφορτωθείτε
Οι αγκυλοσκώληκες, μικροσκοπικά παράσιτα που πηδούν, βρίσκονται σε γλάστρες, κήπους και σε υγρά περιβάλλοντα σπιτιών. Αν και δεν είναι γνωστό ότι δαγκώνουν ή μεταδίδουν ασθένειες, μπορούν να αποτελέσουν πρόβλημα για τα φυτά και τους κηπουρούς. Δείτε πώς μπορείτε να απαλλαγείτε από αυτά τα ζωύφια που μοιάζουν με ψύλλους.
Συχνά αποκαλούμενα “σκαθάρια που πηδάνε”, τα tailbugs είναι μικρά αλλά ενοχλητικά παράσιτα που θα βρείτε σε σπίτια και κήπους. Η αναγνώριση αυτών των μικροσκοπικών πλασμάτων μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς μοιάζουν με πολλά άλλα παράσιτα.
Με τι μοιάζουν οι κοριοί της ουράς;
Οι ουραίες πτερύγια έχουν συνήθως μέγεθος περίπου 1,5 mm, αλλά ορισμένα είδη μπορεί να είναι μεγαλύτερα. Το σώμα τους μπορεί να ποικίλλει σε χρώμα, συμπεριλαμβανομένου του λευκού, του καφέ, του γκρι ή του μαύρου. Αυτά τα παράσιτα έχουν την ικανότητα να πηδούν έως και μερικά εκατοστά στον αέρα χρησιμοποιώντας έναν σχηματισμό που μοιάζει με ουρά και λειτουργεί σαν ελατήριο. Προτιμούν τα υγρά περιβάλλοντα και τρέφονται με αποσυντιθέμενη οργανική ύλη.
Πώς μπορείτε να τα ξεχωρίσετε από άλλα σκαθάρια;
Στα σπίτια, είναι συχνά δύσκολο να διακρίνει κανείς τις ουροκάμπιες από άλλα μικρά παράσιτα. Ωστόσο, οι διαφορές μπορούν να παρατηρηθούν από τη συμπεριφορά και την εμφάνιση:
- Η διαφορά μεταξύ ενός tailhopper και ενός πένθιμου σκουληκιού: Τα πένθιμα περιστέρια είναι μαύρα και μπορούν να πετάξουν, ενώ τα ουρανοκατέβατα είναι συνήθως χλωμά και δεν μπορούν να πετάξουν.
- Η διαφορά ανάμεσα σε ένα κουνουπίδι και ένα κροσσωτό φρύγανο: Οι ουροσκώληκες βρίσκονται στο υπόστρωμα, ενώ οι κροσσοσκώληκες βρίσκονται συνήθως στους μίσχους και τα φύλλα.
- Η διαφορά μεταξύ ενός ακάρεως και ενός σκαθαριού ψύλλων: Τα ακάρεα έχουν δύο κεραίες στο κεφάλι τους, ενώ οι ψύλλοι δεν έχουν κεραίες.
Τι θα κάνουν οι ψύλλοι με ουρά στα φυτά σας;
Οι ψύλλοι ουράς γενικά δεν βλάπτουν τα ενήλικα φυτά, αλλά μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στα τρυφερά φυτάρια. Εάν υπάρχουν σε μεγάλους αριθμούς, μπορούν να βλάψουν τις ρίζες των φυτών τρώγοντάς τες.
Τα συμπτώματα της παρουσίας τους μπορεί να περιλαμβάνουν μικροσκοπικά κουκούτσια σε φύλλα ή ρίζες ή ακανόνιστες τρύπες σε λεπτά φύλλα.
Πώς μπορείτε να απαλλαγείτε από τις κοτσίδες; Και υπάρχει κάποια πρόληψη;
Η πρόληψη είναι σημαντική αν θέλετε να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο εμφάνισης ουροσκούληκων στο σπίτι σας. Ορισμένα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν:
- Έλεγχος της υγρασίας: Η μείωση της υγρασίας στις γλάστρες και στο σπίτι μπορεί να αποθαρρύνει την επίθεση των κοτσάνων.
- Έλεγχος μετάδοσης: Όταν μεταφέρετε φυτά σε εσωτερικούς χώρους από εξωτερικούς χώρους, συνιστάται η πραγματοποίηση βραχυπρόθεσμης καραντίνας για την πρόληψη της μετάδοσης των ουροσκώληκων.
- Συχνή επιθεώρηση: Ο τακτικός έλεγχος των φυτών και του υποστρώματος μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε τους ουροσκώληκες στα αρχικά στάδια.
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι εξάλειψης σε περίπτωση εμφάνισης ουροσκούληκων:
- Ξήρανση του υποστρώματος: Περιορίστε το πότισμα και αφήστε το υπόστρωμα να στεγνώσει, γεγονός που μπορεί να αποτρέψει τον πολλαπλασιασμό των cattails.
- Μηχανική απομάκρυνση: Η αναρρόφηση με ηλεκτρική σκούπα μπορεί να είναι μια αποτελεσματική μέθοδος εξόντωσης, ειδικά αν έχετε μεγάλο αριθμό κοριών.
- Χρήση φυσικών εντομοκτόνων: Ορισμένες φυσικές θεραπείες, όπως το έλαιο nimbus ή η γη διατόμων, μπορεί να είναι αποτελεσματικές στην εξάλειψη των σκουληκιών της καρφίτσας.
- Χημικός έλεγχος: Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορούν να χρησιμοποιηθούν χημικά εντομοκτόνα με δραστικό συστατικό όπως η δελταμεθρίνη.
