Η αλόη είναι ένα φυτό πρώτων βοηθειών για τραυματισμούς. Αν έχετε παιδιά, η καλλιέργειά της είναι απαραίτητη.

165views

Οι άνθρωποι καλλιεργούν αλόη βέρα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι ένα από τα πιο γνωστά φυτά εσωτερικού χώρου και ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα φαρμακευτικά φυτά στον πλανήτη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο δεν μπορεί να αναπτυχθεί στο σπίτι σας, καθώς είναι πολύ εύκολη στη φροντίδα της.

Η αλόη βέρα (ή Aloe barbadensis) είναι ένα ελκυστικό φυτό εσωτερικού χώρου με σαρκώδη φύλλα με αιχμές. Είναι ένα παχύφυτο που προέρχεται από θερμές και ξηρές περιοχές της Αφρικής. Διατηρεί το νερό στα φύλλα της, επιτρέποντάς της να ζει σε τέτοιες αφιλόξενες συνθήκες. Δεδομένου ότι δεν χρειάζεται συχνό πότισμα, είναι ένα εξαιρετικό φυτό χαμηλής συντήρησης και είναι κατάλληλο για τον απρόσεκτο καλλιεργητή.

Η αλόη φαίνεται ωραία μόνη της, αλλά συνδυάζεται πολύ καλά με άλλα παχύφυτα και κάκτους. Μπορείτε να την τοποθετήσετε σε εξωτερικό χώρο το καλοκαίρι. Μπορεί να παράγει κίτρινες έως πορτοκαλί ταξιανθίες, αλλά συνήθως καλλιεργείται για την ελκυστική της συνήθεια.

Φαρμακευτικές χρήσεις της αλόης βέρα

Όλοι έχουν ακούσει για τις πολλές χρήσεις της αλόης βέρα. Το είδος που χρησιμοποιείται συχνότερα σε καλλυντικά και ιατρικά προϊόντα είναι η Aloe barbadensis Miller. Το τζελ της χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες για τη θεραπεία εγκαυμάτων, τσιμπήματα εντόμων και κοψίματα, καθώς και ως μέρος πολλών καλλυντικών προϊόντων. Αν πρέπει να θεραπεύσετε μια μικρή πληγή, κόψτε ένα φύλλο στη βάση, κόψτε το κατά μήκος και τρίψτε το με το χυμό του.

Η αλόη χρησιμοποιείται επίσης συχνά για την ανακούφιση από τα ηλιακά εγκαύματα. Μελέτες υποδεικνύουν ελπιδοφόρα αποτελέσματα στη θεραπεία της ακμής, της ψωρίασης και άλλων δερματικών παθήσεων. Εκτιμάται επίσης για τις αντιβακτηριακές της ιδιότητες και θεωρείται χρήσιμη στην επούλωση πληγών.

Ο χυμός αλόης βέρα είναι μια πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών που βοηθούν στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών. Αυτό μειώνει το οξειδωτικό στρες στο σώμα και μειώνει τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών όπως ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις και ο καρκίνος. Ο χυμός αλόης βέρα περιέχει υψηλά επίπεδα μαγνησίου, το οποίο είναι ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό για τη λειτουργία των νεύρων και των μυών. Το μαγνήσιο βοηθά τον οργανισμό σε περισσότερες από 300 διαφορετικές ενζυμικές αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση και τη λειτουργία της καρδιάς.

Πώς να φτιάξετε χυμό αλόης βέρα

Αφαιρέστε τα φύλλα και κόψτε τις αιχμηρές άκρες στα πλάγια. Στη συνέχεια, κόψτε προσεκτικά το δέρμα στην επίπεδη πλευρά του φύλλου και αφαιρέστε το τζελ.
Βεβαιωθείτε ότι έχετε αφαιρέσει όλη τη φλούδα από το τζελ, το οποίο έχει πικρή, δυσάρεστη γεύση.
Τέλος, βάλτε το τζελ σε ένα μπλέντερ, προσθέστε νερό και χτυπήστε το μέχρι να γίνει λείο. Το αποτέλεσμα είναι ένα αναζωογονητικό ρόφημα.

Πώς να καλλιεργήσετε αλόη βέρα

Οι αλόες δεν ευδοκιμούν σε βαριά εδάφη. Το έδαφος πρέπει να είναι καλά διαπερατό και μπορείτε να αναμείξετε λίγο χαλίκι για καλύτερη αποστράγγιση. Αυτά τα φυτά εσωτερικού χώρου θα τα καταφέρουν καλύτερα σε χώμα με παχύφυτα και κάκτους.

Η αλόη μισεί την υφαλμύρωση, γι’ αυτό ποτίστε λιγότερο παρά περισσότερο. Προσθέστε νερό μόνο όταν το υπόστρωμα είναι εντελώς στεγνό, αφήνοντας το πλεονάζον νερό να στραγγίξει εντελώς στο πιατάκι και στη συνέχεια αδειάζοντάς το. Μην ποτίζετε καθόλου το χειμώνα, καθώς το φυτό πέφτει σε λήθαργο.

Το ιδανικό μέρος για το aloi vera είναι ένα παράθυρο ή ράφι με βόρειο ή ανατολικό προσανατολισμό. Αντέχει κάποιο άμεσο ηλιακό φως, αλλά αυτό μπορεί να κάψει τα φύλλα της.

Φροντίδα της αλόης βέρα

Οι αλόες αναπτύσσονται αργά, γι’ αυτό μεταφυτεύστε τις όταν το φυτό ξεπεράσει τη γλάστρα του, κάτι που συμβαίνει συνήθως σε δύο με τρία χρόνια.

Δεν χρειάζεται να τις λιπαίνετε. Αν θέλετε να τους δώσετε κάποια τροφή, κάντε το μια φορά το χρόνο την άνοιξη. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα διαλυτό λίπασμα πλούσιο σε φώσφορο στο μισό της ποσότητας που συνιστά ο κατασκευαστής για τους κοινούς τύπους φυτών.

Πηγή.

Πώς να πολλαπλασιάσετε την αλόη βέρα

Η αλόη πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα από μικρά φυτά, που ονομάζονται ριζώματα, τα οποία εμφανίζονται στη βάση τους.

Περιμένετε έως ότου τα ριζώματα αποκτήσουν περίπου το ένα πέμπτο του μεγέθους του μητρικού φυτού.
Αφαιρέστε προσεκτικά ολόκληρο το φυτό από τη γλάστρα και διαχωρίστε απαλά τα ριζώματα, φροντίζοντας να υπάρχει ρίζα σε κάθε ένα από αυτά.
Φυτέψτε κάθε φυτό σε μέσο γλάστρας για κάκτους ή σε χώμα αναμεμειγμένο με άφθονο περλίτη για αποστράγγιση.
Ποτίστε καλά και αφήστε το πλεονάζον νερό να στραγγίσει.

Πηγή: gardenersworld.com, gardeningknowhow.com, webmd.com