Οι ξύλινες παιώνιες έχουν τα πιο όμορφα άνθη, δεν είναι απαιτητικές και ζουν 100 χρόνια. Αλλά ένα πράγμα μπορεί να τις καταστρέψει

Οι δενδρώδεις παιώνιες (Paeonia suffruticosa) είναι φυλλοβόλοι θάμνοι που ανθίζουν με αρωματικά άνθη στα τέλη της άνοιξης. Αυτά μοιάζουν πολύ με τα άνθη των συγγενών τους, των γνωστών πολυετών ποωδών φυτών, αλλά είναι σημαντικά μεγαλύτερα.

Μπορούν να φτάσουν μέχρι και 25 ίντσες σε διάμετρο, παράγοντας μια εκπληκτική εμφάνιση σε πανέμορφες αποχρώσεις του λευκού, του ροζ και του μπορντό- υπάρχουν επίσης κίτρινες και ασυνήθιστες βερικοκί αποχρώσεις. Όταν τα εντυπωσιακά κροσσωτά λουλούδια τους ξεθωριάζουν, το πράσινο φύλλωμα των θάμνων αποτελεί ελκυστικό σκηνικό για άλλα φυτά.

Στην πατρίδα τους, την Κίνα, θεωρούνται οι βασίλισσες των λουλουδιών. Πολύ πριν γίνουν λατρεμένα καλλωπιστικά φυτά, εκτιμήθηκαν ως φαρμακευτικό φυτό, καθώς οι ρίζες τους περιέχουν ουσίες ικανές να μειώσουν την αρτηριακή πίεση. Μπορούν να ζήσουν μέχρι και εκατό χρόνια. Στη βόρεια κινεζική πόλη Taiyuan, υπάρχει ακόμη ένα δείγμα που τεκμηριώνεται ότι φυτεύτηκε πριν από 400 χρόνια.

Τα φυτά είναι ανθεκτικά στον παγετό έως και -30 βαθμούς Κελσίου και ανέχονται καλά τα ζεστά καλοκαίρια. Σε αντίθεση με τις ποώδεις παιώνιες, οι ανθοφόροι οφθαλμοί των ξυλώδων παιώνιων δεν παράγουν τον γλυκό μελιτώδη χυμό που προσελκύει τα μυρμήγκια.

Επιλογή παιώνιας

Οι δενδρώδεις παιώνιες έχουν ελκυστικά φύλλα και μεγάλα άνθη σε σχήμα μπολ. Οι άνθρωποι συνήθως τις επιλέγουν με βάση το χρώμα και το είδος των λουλουδιών. Τα σχήματα που μπορούν να επιλέξουν είναι τα εξής:

• Απλό – Κυρίως κυπελλοειδές με μία ή δύο σειρές μεγάλων κυματοειδών πετάλων και μεγάλη κεντρική ταξιανθία με χνουδωτούς χρυσούς στήμονες.
• Ημίδιπλο – είναι παρόμοιες με τις μονές παιώνιες, αλλά έχουν δύο έως τρεις στρώσεις πετάλων.
• Διπλή – Μεγάλα, στρογγυλεμένα άνθη με στενότερα, επικαλυπτόμενα, αυλακωτά πέταλα που γεμίζουν τα κέντρα έτσι ώστε οι στήμονες να είναι μόλις ορατοί.

Πώς και πότε να φυτέψετε ξυλώδεις παιώνιες

Παρόλο που συνήθως περιγράφονται στην κηπουρική βιβλιογραφία ως φυτά με πλήρη ηλιοφάνεια, προτιμούν την ελαφριά σκιά για να προστατεύονται από την καυτή απογευματινή ζέστη. Η υπερβολική ηλιοφάνεια μπορεί να προκαλέσει το γρηγορότερο ξεθώριασμα των όμορφων λουλουδιών.

Αυτοί οι εκπληκτικοί ημίθαμνοι προτιμούν ουδέτερα εδάφη, αλλά μπορούν επίσης να ανταπεξέλθουν σε ελαφρώς αλκαλικά περιβάλλοντα. Είναι σημαντικό το έδαφος να είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και να στραγγίζει καλά. Οι δενδρώδεις παιώνιες προτιμούν επίσης ενδιαιτήματα όπου δεν χρειάζεται να ανταγωνίζονται τις ρίζες άλλων θάμνων ή δέντρων.

Τα καταφέρνουν καλύτερα με τη συντροφιά χαμηλών πολυετών φυτών. Μετά από δέκα χρόνια, ο θάμνος φτάνει το 1,5 μέτρο σε ύψος και πλάτος, ενώ τα παλιά φυτά φτάνουν τα 2,5 μέτρα. Επομένως, κατά τη φύτευση, λάβετε υπόψη το μέγεθός του κατά την ωρίμανσή του.

Οι δενδρώδεις παιώνιες φυτεύονται το φθινόπωρο. Η ανοιξιάτικη φύτευση δεν είναι συνήθως επιτυχής λόγω της έλλειψης ανάπτυξης των ριζών αυτή την εποχή. Τα φυτά που δεν πεθαίνουν άμεσα όταν φυτεύονται την άνοιξη συχνά αναπτύσσονται άσχημα και μαραίνονται το καλοκαίρι.

Τα περισσότερα δείγματα που πωλούνται είναι εμβολιασμένα σε ποώδη υποκείμενα παιώνιας. Εντοπίστε το εξόγκωμα στη βάση του φυτού, αυτό είναι το σημείο εμβολιασμού, το οποίο θα πρέπει να βρίσκεται περίπου 15 cm κάτω από το επίπεδο του εδάφους κατά τη φύτευση. Η βαθιά φύτευση ενθαρρύνει το εμβολιασμένο φυτό να σχηματίσει τις δικές του ρίζες.

Μερικές φορές χρειάζεται πολύς χρόνος για να πιάσουν τόπο τα νεοφυτευμένα φυτά. Μπορείτε να περιμένετε έως και τρία χρόνια πριν αρχίσουν να αναπτύσσονται ή να ανθίζουν σημαντικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το έδαφος γύρω τους πρέπει να διατηρείται υγρό αλλά όχι υγρά. Μόλις εγκατασταθούν, είναι ανθεκτικά στην ξηρασία.

close

πληροφορίες

HelloRF Zcool / Shutterstock

zoom_in

Τα άνθη έχουν διάμετρο έως και 25 εκατοστά, δημιουργώντας μια εκπληκτική εμφάνιση όμορφων μεγάλων λουλουδιών σε αποχρώσεις του λευκού, του ροζ και του μπορντό.

Οι ξυλώδεις παιώνιες δεν ανέχονται τη μεταφύτευση σε γλάστρες!

Επιλέξτε πολύ προσεκτικά τη θέση για μια ξυλώδη παιώνια, καθώς πραγματικά δεν ανέχονται τις μεταφυτεύσεις. Είναι διαβόητες για το γεγονός ότι συχνά δεν επιβιώνουν από το άγχος της μετακίνησης σε νέα τοποθεσία ή ότι “κατσουφιάζουν” για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα: μπορεί να σταματήσουν να ανθίζουν ή να παράγουν μόνο λίγα μικροσκοπικά λουλούδια αντί για όμορφα μεγάλα. Και τα φύλλα μπορεί ακόμη και να αλλάξουν χρώμα.

Αν πραγματικά δεν έχετε άλλη επιλογή και θέλετε να πάρετε το ρίσκο της μετεγκατάστασης, είναι καλύτερο να το κάνετε το φθινόπωρο, όταν το φυτό βρίσκεται σε λήθαργο. Αλλά πριν το κάνετε, σκεφτείτε μήπως τελικά είναι καλύτερα να το αφήσετε στην τωρινή του θέση και εξετάστε άλλες επιλογές για την εμφάνιση του κήπου, όπως η προσθήκη άλλων φυτών.

close

πληροφορίες

Pavlo Baliukh / Shutterstock

zoom_in

Οι δενδρώδεις παιώνιες έχουν ελκυστικά φύλλα και μεγάλα άνθη σε σχήμα μπολ

Μια όμορφη, χαμηλής συντήρησης ομορφιά

Η φροντίδα των ξυλώδων παιώνιων δεν είναι πιο δύσκολη από τη φροντίδα των ποωδών παιώνιων. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις ποώδεις παιώνιες, οι δενδρώδεις παιώνιες δεν πρέπει να κλαδεύονται, καθώς ανθίζουν από τελικούς οφθαλμούς που έχουν δημιουργηθεί το προηγούμενο έτος. Γι’ αυτό περιορίστε το κλάδεμα στο ελάχιστο και πάρτε το ψαλίδι μόνο όταν πρέπει να αφαιρέσετε νεκρά, κατεστραμμένα ή άρρωστα κλαδιά, και τότε μόνο το χειμώνα.

Όσον αφορά τη λίπανση, οι ξυλώδεις παιώνιες έχουν υψηλές απαιτήσεις σε σίδηρο και φώσφορο, οπότε μπορούν να επωφεληθούν από μια ετήσια ανοιξιάτικη λίπανση με θειικό σίδηρο και οστεάλευρο. Μπορεί επίσης να τους χορηγείται τακτικά ένα λίπασμα γενικής χρήσης με υψηλότερη περιεκτικότητα σε φώσφορο από ό,τι σε άζωτο και κάλιο, όπως το 5-10-5.

Μετά την ανθοφορία, κόψτε τα άνθη, ώστε το φυτό να μην αγχώνεται άσκοπα. Δεδομένου ότι οι περισσότερες δενδρώδεις παιώνιες είναι υβρίδια, συνήθως δεν παράγουν βιώσιμους σπόρους. Και αν καλλιεργήσετε ένα σπορόφυτο, το νέο φυτό πιθανόν να μην ταιριάζει στην εμφάνιση του “γονέα”.

Οι δενδρώδεις παιώνιες μπορεί να είναι ευαίσθητες σε μυκητολογικές ασθένειες, γι’ αυτό ποτίστε τις από τις ρίζες. Πριν από το χειμώνα, απλώστε ένα προστατευτικό στρώμα εδαφοκάλυψης ή κομπόστ στη ριζική ζώνη του φυτού.

Πηγή: gardenadvice.co.uk, rhs.org.uk, gardeningknowhow.com