Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, το αγγούρι είναι ένα ευαίσθητο και απαιτητικό φυτό. Οι δυσμενείς συνθήκες εκδηλώνονται με πικρή γεύση του ουραίου τμήματος του καρπού. Από πού προέρχεται η πικράδα στα αγγούρια και πώς μπορείτε να αποκτήσετε γλυκούς, ζουμερούς και τραγανούς καρπούς;
Γιατί τα αγγούρια είναι πικρά
Τα φυτά, όπως και οι άνθρωποι, μπορούν να αισθανθούν το στρες. Και αντιδρούν σε αυτό με τον δικό τους τρόπο. Κάτω από δυσμενείς συνθήκες ανάπτυξης, τα αγγούρια αρχίζουν να παράγουν cucurbitacin, μια τοξική οργανική ένωση που προκαλεί πικρία φρούτα. Η ουσία συντίθεται στα φύλλα και στη συνέχεια διανέμεται σε όλο το φυτό, συσσωρευόμενη στο ριζικό σύστημα. Λόγω αυτού του χαρακτηριστικού, τον 18ο αιώνα, τα αγγούρια θεωρούνταν δηλητηριώδη και δεν τρώγονταν!
Χάρη στην επιστημονική έρευνα, γνωρίζουμε ότι ο βαθμός πικρότητας είναι ευθέως ανάλογος με το την ποσότητα του ηλιακού φωτός και τις γενικές καιρικές συνθήκες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πατρίδα των αγγουριών είναι η ασιατική ήπειρος, τα τροπικά δάση της Ινδίας. Εκεί, το λαχανικό αναπτύσσεται στη σκιά των δέντρων και δεν εκτίθεται στο άμεσο ηλιακό φως. Ευδοκιμεί σε θερμό και υγρό αέρα, χωρίς γρήγορες μεταβολές της θερμοκρασίας.
Έχει σημειωθεί ότι αν ο ζεστός καιρός διαρκεί περισσότερο από 5 ημέρες, ο κίνδυνος πικρασίας των αγγουριών διπλασιάζεται.
Έτσι, οι ραγδαίες μεταβολές της θερμοκρασίας, η έλλειψη υγρασίας, ο υπερβολικά ζεστός καιρός, το κακό έδαφος, κυρίως αργιλώδες ή αμμώδες, είναι οι πιο συνηθισμένες αιτίες που προκαλούν πικρία στα αγγούρια. Αρκεί μόνο ένας από αυτούς τους παράγοντες για να αρχίσουν τα φυτά να συσσωρεύουν κουκουρμπιτακίνες, οι οποίες συγκεντρώνονται περισσότερο στο δέρμα και στους ιστούς που βρίσκονται πιο κοντά στη βάση του αγγουριού. Η μεγαλύτερη πικράδα εντοπίζεται στους άγουρους και υπερώριμους καρπούς.
Ορισμένες ποικιλίες αγγουριού είναι από τη φύση τους πιο πικρές από άλλες. Όταν επιλέγετε μια ποικιλία αγγουριού, δώστε προσοχή στις περιγραφές της γεύσης και επιλέξτε εκείνες που δηλώνονται γλυκές χωρίς τάση προς την πικράδα.
Τα αγγούρια που έχουν αναπτυχθεί από σπόρους πικρού αγγουριού θα είναι επίσης πικρά.
Τι πρέπει να κάνετε για να μην πικρίζουν τα αγγούρια
Πώς να αποτρέψετε τα αγγούρια από το να έχουν πικρή γεύση; Ας ρίξουμε τώρα μια πιο προσεκτική ματιά, στους διάφορους λόγους για τους οποίους τα αγγούρια γίνονται πικρά και ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν σε κάθε περίπτωση.
Οι κυριότερες αιτίες μπορεί να είναι οι εξής: Η πικράδα μπορεί να είναι πολύ πικρή, αλλά δεν μπορεί να είναι και πολύ πικρή:
- Έλλειψη υγρασίας και λίπανσης,
- υπερβολική διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας,
- σφάλματα φροντίδας (ακατάλληλη σπορά, πυκνότητα φύτευσης κ.λπ.),
- προσβολή από παράσιτα.
Έλλειψη νερού και θρεπτικών στοιχείων
Έλλειψη νερού επηρεάζει όχι μόνο τη γεύση, αλλά και την εμφάνιση των φρούτων. Χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να ωριμάσει, το μέγεθος είναι μικρότερο και η φλούδα είναι πιο σκούρα. Πιστεύεται ότι όσο πιο σκούρα είναι η φλούδα, τόσο μεγαλύτερη είναι η πικράδα. Η έλλειψη θρεπτικών συστατικών θα παραμορφώσει περαιτέρω τα αγγούρια, είναι λυγισμένα, στενότερα από τη μία πλευρά και παχύτερα από την άλλη.
Πώς να ποτίζετε τα αγγούρια ώστε να μην είναι πικρά; Πρώτα απ’ όλα – με ζεστό νερό. Είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε το καθεστώς ποτίσματος: μόνο τις ζεστές ημέρες και μόνο με κατασταλαγμένο ζεστό νερό για να αποφύγετε τις διαφορές θερμοκρασίας.
Σε κακές καιρικές συνθήκες, τα παρτέρια πρέπει να καλύπτονται με ένα ελαφρύ ύφασμα, ώστε τα φυτά να μην παγώνουν και να μην εκτίθενται σε πολύ καυτό άμεσο ήλιο. Είναι καλή ιδέα να φυτεύετε τα αγγούρια δίπλα σε φυτά που τους παρέχουν μερική σκιά.
Διαβάστε:
Για να εφοδιάσετε τα αγγούρια με άζωτο και κάλιο, τροφοδοτήστε τα με νιτρικό κάλιο (20-30 g ανά 10 λίτρα νερού) και ουρία (25-30 g ανά 10 λίτρα νερού).
Εχθροί
Οι αφίδες, οι μύγες, οι θρίπες, οι νηματώδεις, τα ακάρεα και άλλα παράσιτα μπορούν να αυξήσουν την πικράδα στα αγγούρια. Το φυτό θα αμυνθεί κατά της εισβολής εντόμων και θα αρχίσει να παράγει μια αποτρεπτική πικρή ουσία.
Επομένως, λάβετε προληπτικά μέτρα για την προστασία των φυτειών από επιθέσεις παρασίτων.
Εκτελείτε τακτικές επιθεωρήσεις, απομακρύνετε τα ζιζάνια, κάντε εδαφοκάλυψη με εδαφοκάλυψη. Όταν εμφανίζονται έντομα, ψεκάστε τα φύλλα με έγχυμα από σκόνη καπνού ή φλούδες κρεμμυδιού.
Επίσης, χαλαρώστε τακτικά το έδαφος για να βελτιώσετε την ανταλλαγή αέρα, κόψτε τους άγριους βλαστούς και καθοδηγήστε τα αγγούρια σε στηρίγματα.
Τι να κάνετε αν τα αγγούρια είναι πικρά παρά τις προσπάθειές σας;
Συζητήσαμε πώς να αποτρέψετε την εμφάνιση πικρίας στα αγγούρια. Τι γίνεται όμως αν έχουμε καλλιεργήσει πικρά ούτως ή άλλως; Είναι απαραίτητο να πετάξουμε τα αγγούρια που καλλιεργήσαμε με μεγάλη δυσκολία; Φυσικά και όχι! Υπάρχουν αρκετοί αποτελεσματικοί τρόποι για να απαλλαγείτε από την πικρία στα αγγούρια.
Δεδομένου ότι η κουκουρμπιτακίνη βρίσκεται κυρίως στη φλούδα, μπορείτε απλά να ξεφλουδίσετε το αγγούρι και να να κόψετε το πίσω μέρος του καρπού. Θα παραμείνει μόνο το γλυκό μέρος.
Η πικράδα μπορεί να αφαιρεθεί με τρίψιμο. Κόψτε τις άκρες και κόψτε τα φρούτα σε φέτες κατά μήκος. Τρίψτε και τα δύο μισά μέχρι να σταματήσει να βγαίνει ο λευκός αφρός και στη συνέχεια ξεπλύνετε κάτω από τρεχούμενο νερό.
Κόψτε το αγγούρι σε μικρά κομμάτια και πασπαλίζουμε με αλάτι. Αφήστε το για περίπου 30 λεπτά. Η πικράδα θα εξαφανιστεί μαζί με το χυμό που θα απελευθερωθεί. Ξεπλύνετε τις φέτες με νερό και ετοιμάστε τη σαλάτα.
Μπορείτε επίσης να διατηρήσετε και να τουρσίσετε με σιγουριά πικρά αγγούρια. Αλλά αν είναι πολύ πικρά, είναι καλύτερα να τα πρώτα να τα μουλιάσετε σε νερό.
Ο καλύτερος τρόπος για να απαλλαγείτε από την πικρία από μια μεγάλη ποσότητα αγγουριών: Ρίξτε κρύο νερό πάνω από τα αγγούρια σε ένα κατάλληλο δοχείο. Στραγγίζετε και προσθέτετε φρέσκο νερό κάθε 3 ώρες. Δοκιμάστε τα αγγούρια μετά από 6-7 ώρες. Αν σας αρέσει η γεύση, ξεκινήστε την κονσερβοποίηση. Αν η πικράδα παραμένει, αλλάξτε το νερό 2-3 φορές ακόμα. Μπορείτε επιπλέον να να κόψετε τις άκρες, τότε η πικράδα θα απομακρυνθεί γρηγορότερα.
Διαβάστε επίσης: .
