Ο καφές Neska είναι πολύ δημοφιλής στη Σλοβακία. Γνωρίζατε όμως τι κάνει στον οργανισμό σας;

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο στιγμιαίος καφές ήταν ίσως η πιο συνηθισμένη μορφή που κατανάλωναν οι Σλοβάκοι. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να προτιμούν άλλα είδη καφέ, τα οποία είναι συνήθως πολύ καλύτερης ποιότητας. Ωστόσο, η παράδοση του στιγμιαίου καφέ εξακολουθεί να είναι πολύ ισχυρή και σε πολλά νοικοκυριά αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του πρωινού ή του απογευματινού σνακ.

Η δημοτικότητα του στιγμιαίου καφέ οφείλεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων. Πρώτος και κυριότερος είναι η ευκολία παρασκευής, για την οποία δεν χρειάζεστε τίποτα άλλο εκτός από τον ίδιο τον καφέ και το ζεστό νερό που θα ρίξετε πάνω του. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι στις εξοχικές κατοικίες που τόσο αγαπούν οι Σλοβάκοι, δύσκολα θα βρείτε κάτι πιο πρακτικό. Ωστόσο, μερίδιο ευθύνης έχουν και οι πολυεθνικές αλυσίδες, οι οποίες με ακριβές καμπάνιες παρουσίασαν τον στιγμιαίο καφέ ως κάτι σπουδαίο. Από τη σημερινή οπτική γωνία, ωστόσο, φαίνεται πιο πιθανό ότι ήθελαν να πουλήσουν στην αγορά αυτή ένα προϊόν με υψηλό περιθώριο κέρδους, το οποίο δεν είχε πλέον τόσο μεγάλη ζήτηση στις δυτικές χώρες.

Πώς προέκυψε ο στιγμιαίος καφές

Ας μην καταδικάσουμε όμως αμέσως τον στιγμιαίο καφέ, γιατί έχει μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία. Η προέλευσή του χρονολογείται από το 1901, όταν παρασκευάστηκε για πρώτη φορά, παραδόξως, στην Ιαπωνία. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ωστόσο, ήταν απλώς μια μόδα για μια περιορισμένη ομάδα ανθρώπων. Δεν απέκτησε μαζική δημοτικότητα μέχρι το 1937, όταν η Nestlé λάνσαρε την πρώτη σκόνη καφέ, η οποία απέκτησε γρήγορα δημοτικότητα στον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Παραγωγή στιγμιαίου καφέ

Είναι κατά κάποιο τρόπο παράδοξο, αλλά στην πραγματικότητα κατανοητό. Όσο απλή είναι η τελική προετοιμασία του στιγμιαίου καφέ στο σπίτι, άλλο τόσο πολύπλοκη είναι η διαδικασία παρασκευής του. Πρόκειται ίσως για το πιο πολύπλοκο μοντέλο παραγωγής όλων των καφέδων.

Η βάση είναι οι πράσινοι κόκκοι καφέ που αποφλοιώνονται από τα κεράσια του καφέ. Αυτός στη συνέχεια πρέπει να περάσει από μια τυπική διαδικασία καβουρδίσματος όπως κάθε άλλος καφές. Στη συνέχεια παρασκευάζεται σε λεγόμενους εκχυλιστές. Μπορείτε να τους φανταστείτε ως ανθεκτικούς κυλίνδρους από ανοξείδωτο ατσάλι στους οποίους παράγεται ένα πολύ ισχυρό εκχύλισμα καφέ από τους καβουρδισμένους κόκκους.

Αλλά η παραγωγή δεν έχει ακόμη τελειώσει. Το εκχύλισμα καφέ λαμβάνεται και ψύχεται στους μείον 4 βαθμούς Κελσίου. Αυτό γίνεται για να διατηρηθεί η γεύση και το άρωμά του. Ακολουθούν τα επόμενα στάδια, τα οποία καταλήγουν στους κόκκους καφέ σε βάζο που αγοράζετε στο κατάστημα.

Το πρόβλημα με τη διαδικασία παραγωγής στιγμιαίου καφέ εδώ είναι ότι η πρώτη ύλη επεξεργάζεται σε έτοιμα τεμάχια και έτσι η ποιότητα υποβαθμίζεται σημαντικά. Για παράδειγμα, χάνονται τα έλαια ή τα αιθέρια έλαια που περιέχονται στον κόκκο του καφέ.

Η ποιότητα του καφέ δέχεται πλήγμα

Η μακρά διαδικασία παρασκευής οδηγεί στη συνέχεια στην τυπική γεύση του στιγμιαίου καφέ που είναι πολύ πικρή. Οι παραγωγοί προσπαθούν στη συνέχεια να αντισταθμίσουν αυτό το γεγονός με διάφορους τρόπους, προκειμένου να ισχυριστούν την “αληθινή γεύση του καφέ” στις εκστρατείες μάρκετινγκ τους. Ωστόσο, όπως γνωρίζει κάθε λάτρης του πραγματικού καφέ, αυτό το ιερό δισκοπότηρο μπορεί να προσεγγιστεί μόνο από πολύ μεγάλη απόσταση.

Ο στιγμιαίος καφές, εν ολίγοις, δεν θα έχει ποτέ τη γεύση του φρεσκοκαβουρδισμένου καφέ. Στην πραγματικότητα, δεν μπορεί. Αντί για καφέ, πρόκειται για ένα ρόφημα καφέ. Από την άλλη πλευρά, δεν έχει νόημα να καταδικάζουμε ανθρώπους που τους αρέσει και τον πίνουν για διαφορετικούς λόγους.